Melih Cevdet

Sabahleyin evden çıkıyorum

İnsanın işi var gücü var

Gidip bir parka oturuyorum

Bir boyacı dikiliyor der demez

Bakar da bakar potinlerime

Ne bakıyorsun bre

Keyif benim değil mi?

Boyatmayacağım işte.

Nesini boyatacaksın diyor içinden

Bir yandan da kaşını kaldırarak

“Şu yerdeki senin mi ağabey?” diyor

Bakıyorum, ayağımın ucunda leş gibi pis bir tarak,

Alıp tarağı gidiyor.

Derken işsizin, tembelin, haylazın biri

Karşımdaki sıraya oturuyor

Sadece otursa iyi

Oturmuş bir de düşünüyor.

Ne düşünüyorsun be adam?